Onze visie

Op deze pagina kan je een selectie vinden van onze beschikbare visieteksten.

Wens je een pdf-versie van deze teksten of een kijk in onze uitgebreidere bibliotheek, neem dan contact op met lothar.vandenberghe@zonnelied.be

Zonnelied: Een partituur

(J. De Groef, 1994)

Deze tekst verwijst naar de wortels van ons denken en geeft ons een referentiekader voor ons handelen.

De basis bestaat uit 3 delen: de partituur is

• een actuele uitdrukking van de grondpatronen van het verhaal van Franciscus;
• een leidraad voor een visie op recht en samenleving. Wat gebeurt er op het kruispunt van het burgerlijke verhaal en het juridische verhaal?
• Een introductie op de psychoanalytisch geïnspireerde menswetenschappen als leidmotief en ten dienste van het beluisteren van het verlangen.

Verlangen, kiezen ... verliezen

Over dagactiviteiten en mentaal gehandicapten
(J. De Groef, K. De Vuyst en M. Pattyn, 1998)

Dagactiviteiten organiseren is het creëren van voorwaarden waardoor een concreet verlangende mens – met of zonder een beperking – zich zelf kan verwerkelijken.
De gast zoekt vanuit dit persoonlijke verlangen voortdurend een eigen parcours binnen een brede waaier van duidelijk te onderscheiden ateliers, diensten en andere activiteiten. Dit permanent keuzeproces wordt ondersteund door een aantal organisatorische structuren binnen het collectief : een carrousel, een vacature-affiche, werkvergaderingen en een collectief dat zichzelf bevraagt inal zijn geledingen.

Omtrent handicap, geweld en agressie

(De Groef, 2010)

Met deze tekst willen we denkkaders aanreiken die de dagelijkse praktijk in Zonnelied dragen en inspireren. Hij bevat geen direct concrete handvaten of hanteerbare technieken maar wel oriënterende, kaderende bakens voor reflectie over het dagelijks professioneel reilen en zeilen.

Beeldend werk in Zonnelied

Deze folder vertelt over de achtergrond en werkwijze van de ‘beeldende ateliers’ in Zonnelied en toont enkele werken uit het oeuvre van cliënten.

Met de naam die we momenteel voor onze atelier-activiteit hebben voorzien, beeldend werk, proberen we de kritische en vruchtbare afstand tegenover het cliché ‘kunst’ te bewaren. Op die manier lopen we ook minder het risico al te snel institutioneel vast te lopen en houden we bewust de vraag open naar de relatie tussen kunst en het werk van personen met een verstandelijke beperking. Tegelijk maken we daardoor alle ruimte vrij om onze aandacht te richten op het beeldend proces waaraan onze atelier-deelnemers zich overgeven. En dit laatste lijkt ons het belangrijkste.